ماندگارترین مدل‌های مازراتی کدام‌اند؟

مازراتی ۳۵۰۰GT

ایتالیایی‌ها در اواسط دهه ۵۰ میلادی تمرکز خود را روی فرمول ۱ گذاشته بودند و با وجود تولید چند گرن‌تورر خوب، فروش پایینی داشتند؛ ۳۵۰۰GT برای جبران فروش پایین بقیه مدل‌ها در ژنو ۱۹۵۷ رونمایی شد. «کاروتزریا تورینگ» طراح بدنه آلومینیومی این کوپه ۲+۲ بود که میان علاقه‌مندان به خودروهای لوکس مشهور شد. این خودرو با فروش ۲,۲۲۶ دستگاه به پرفروش‌ترین محصول مازراتی تبدیل شد. مهندسان برای آن از یک موتور ۳.۵ لیتری ۶ سیلندر خطی تایپو ۱۰۱ استفاده کرده بودند که بعدا با بهبودهای فنی ۲۳۲ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد.

مازراتی گیبلی (AM115)

مازراتی پس از ۳۵۰۰GT خودروهای خوب دیگری تولید کرد که این‌بار از موتور V8 سود می‌بردند. در همین راستا در ۱۹۶۶، گیبلی به‌عنوان پرچمدار این برند رونمایی شد. طراحی فست‌بک این خودرو که توسط «جوجتو جیوجیارو» انجام شده بود، به‌طور همزمان خشن و زیبا قلمداد می‌شد. نسخه کانورتیبل آن هم وارد بازار شد اما مانند ۳۵۰۰GT علاقه عمومی به سمت نسخه کوپه آن بود. مازراتی برای آن از یک پیشرانه ۴.۷ لیتری کوادکَم V8 استفاده کرد که با دو جعبه‌دنده ۵ سرعتی دستی  یا سه سرعتی خودکار همراه می‌شد.

نسخه AM115 تیپو ۳۰۶ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد اما نمونه SS که در سال ۶۹ میلادی معرفی شد، از یک موتور ۴.۹ لیتری ۳۳۰ اسب بخاری سود می‌برد. ایتالیایی‌ها ۱,۲۹۵ دستگاه از این فست‌بک زیبا را به فروش رساندند.

مازراتی بورا

مازراتی از اواسط دهه به تولید خودروهای موتورمیانی مشغول شد. در آن زمان، مدل‌ههای افسانه‌ای چون لامبورگینی میورا، دی‌توماسو مانگوستا و… رونمایی شدند. پس مازراتی هم باید خودروی خودش را می‌ساخت پس دوباره به‌سراغ جیوجیارو رفت. محصول این همکاری، بورا نام گرفت که در نمایشگاه ژنو ۱۹۷۱ رونمایی شد.

نمونه اروپایی این خودرو به یک موتور ۳۰۶ اسب بخاری ایپو AM107 V8 مجهز شده بود که بعدا مانند نسخه آمریکایی به یک پیشرانه ۴.۹ لیتری ارتقا پیدا کرد و به ۳۲۵ اسب بخار قدرت دست یافت. مازراتی به‌خاطر بحران نفت در طی هفت سال تولید بورا، تنها ۵۶۴ دستگاه را به فروش رساند.

مازراتی کواتروپورته اسپرت GT S

یکی از تحسین برانگیزترین محصولات چهار در این برند، نسل پنجم سدان لوکس-اسپرت کواتروپورته (به معنای چهار در) است که در سال ۲۰۰۳ رونمایی شد. این خودرو با ارائه حال‌وهوای یک خودروی لوکس می‌توانست ویژگی‌های اسپرت خود را مانند یک گرن‌تورر در اختیار کاربر قرار دهد تا در صورت نیاز از آنها استفاده کند. بدنه زیبای آن توسط «اوکیویاما» در پینین‌فارینا طراحی شد و روی پلتفرمی تازه سوار بود. نسخه GT S سال ۲۰۰۸ روانه بازار شد و از قطعات عملکرد بالا سود می‌برد. ترمزها بزرگ‌تر، فنربندی اسپرت، ظاهر جدید، کابین آلکانتارا و… از ویژگی‌های این مدل به شمار می‌رفتند.

موتور ۴.۲ لیتری تنفس‌طبیعی V8 نسخه پایه در همکاری با فراری توسعه یافته بود و ۳۹۵ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. نسخه GT S از همان موتور با ظرفیت ۴.۹ لیتر و قدرت ۴۴۴ اسب بخار سود می‌برد. هرچند نسل بعدی این خودرو لوکس‌تر و قدرتمندتر شد اما این نسل پنجم بود که به یکی از تاثیرگذارترین مدل‌های این برند تبدیل شد و به عقیده برخی، بهترین مازراتی تاریخ است!

مازراتی MC12

فراری در سال ۲۰۰۲ جایگزین F50 را با نام انزو روانه بازار کرد و بعدتر نسخه مخصوص پیست FXX و FXX ایوو را از روی آن ساخت؛ با این حال تصمیمی برای ورود آن به موتوراسپرت نداشت. در سوی دیگر، مازراتی به‌تازگی برنامه بازگشت خود به موتوراسپرت را آماده کرده بود؛ پس از انزو به‌عنوان شالوده کارش استفاده کرد. کار طراحی سوپرخودروی مازراتی به «فرانک استیفِن‎سون» واگذار شد و نتیجه آن، MC12 بود. مازراتی برای به چالش کشاندن رقبایش در کلاس GT1 قهرمانی استقامت مجبور بود چند نسخه جاده‌ای را هم توسعه دهد.

نسخه مسابقه‌ای MC12 که با نام MC12 GT1 شناخته می‌شد، از فصل ۲۰۰۵ به رقابت‌های قهرمانی FIA GT و FIA GT1 ورود کرد تا اینکه در سال ۲۰۱۱ بازنشسته شد. نسخه جاده‌ای آن از موتور ۶ لیتری V12 فراری انزو استفاده می‌کرد که ۶۲۱ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. ایتالیایی‌ها نهایتا ۵۰ دستگاه MC12 را روانه گاراژهای خصوصی کردند تا برای سال‌های سال به‌عنوان یکی از ارزشمندترین مدل‌های این برند در ذهن‌ها حک شود.

مازراتی گرن‌توریسمو

ایتالیایی‌ها برای تولید یک گرن‌تورر لوکس اسپرت به سراغ پینین‌فارینا رفتند تا بدنه زیبای کوپه‌ای را خلق کند که بعدها با نام گرن‌توریسمو شناخته شد. این خودرو که رکورددار سریعترین فرایند توسعه از طراحی تا ساخت تنها در ۹ ماه است، در سال ۲۰۰۷ و در ژنو رونمایی شد.

موتور ۴.۷ لیتری V8 نسخه S توان تولید ۴۵۰ اسب بخار قدرت را داشت. بعدها دو نسخه گرن‌کابریو و MC استراداله هم روانه بازار شدند تا طیف بیشتری از مشتریان را به سمت مازراتی جذب کنند. نهایتا در سال ۲۰۱۹، عمر ۱۲ ساله این گرن‌تورر ایتالیایی به اتمام رسید و با نسل دوم جایگزین شد.

مازراتی ۳۰۰S

مازراتی در میانه دهه ۵۰ میلادی و برای رقابت در قهرمانی اسپرت‌کار جهانی، خودرویی را با نام ۳۰۰S توسعه داد که موتور آن بر پایه پیشرانه مدل ۲۵۰F ساخته شده بود. این واحد ۳ لیتری ۶ سیلندر خطی ۲۴۵ اسب بخار قدرت داشت. بخش‌های دیگری چون ترمزها، فنربندی و… هم از ۲۵۰F به‌عاریه گرفته شده بودند که برای نصب روی این خودرو، بهبود یافتند. ۳۰۰S علی‌رغم ضعف‌های اولیه پیروز نوربرگرینگ ۱۹۵۶ شد تا اینکه پس از یک تصادف، نمونه‌های باقی مانده آن به مشتریان آمریکایی فروخته شد. تنها ۲۶ دستگاه از این مسابقه‌دهنده بی‌سقف ساخته شد.